Kontynuując moją ponowną przygodę ze światem Wiedźmina, w ostatnim czasie zabrałem się za lekturę drugiego tomu cyklu, czyli Czasu pogardy. I po raz kolejny przepadłem na długie godziny, nie mogąc oderwać się od książki.
Geralt dowiaduje się, iż Yennefer wraz z Ciri wyruszają na zjazd czarodziejów na wyspie Thanedd. Jednak nie tylko Geralt próbuje odnaleźć Ciri. Jej śladem podąża bowiem szpieg i płatny morderca o magicznych zdolnościach Rience. Jakby tego było mało, Nilfgaard najeżdża na sprzymierzone królestwa i coraz szerzej wypowiadana jest przepowiednia Ithlinne. Nastał czas miecza i topora. Czas pogardy. Czy spełni się złowroga przepowiednia?
Od mojej poprzedniej lektury cyklu o Wiedźminie minęło wiele lat i przez ten czas zdążyłem zapomnieć wiele drobnych szczegółów. Z tym większą przyjemnością poznawałem wiele rzeczy na nowo, odnajdowałem ukryte powiązania i zapowiedzi przyszłych wydarzeń. Już po kilku stronach miałem wrażenie, jakbym spotkał dawno niewidzianego przyjaciela - takiego fantasy brakowało mi w ostatnim czasie - przemyślanego, dobrze napisanego i z wieloma ciekawymi rozważaniami. Od samego początku Sapkowski wie co ma się stać z bohaterami i dokąd zmierzają. Dzięki temu Czas pogardy czytało mi się naprawdę dobrze. Jeśli chodzi o ogólny wydźwięk książki, to jest to powieść mroczniejsza niż opowiadania, mniej jest tutaj humoru, więcej brutalnej polityki, intryg, zdrad i wszelkiej maści podłości oraz zła. Nie brakuje przy tym niezwykle celnych obserwacji dotyczących funkcjonowania świata, sprawowania władzy i ludzkich pobudek, co skłania do zastanowienia się i wielokrotnie autor pozostawia czytelnika z wieloma, niekoniecznie pozytywnymi przemyśleniami.
W Czasie pogardy dzieje się i to niesamowicie dużo, a bohaterowie lepiej lub gorzej próbują się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Geralt i Ciri zostają rzuceni w wir brutalnej polityki i każdy ma własne plany wobec Dziecka Niespodzianki, ze względu na jej pochodzenie i przepowiednię z nią związaną. Sytuacja na świecie ulega również dynamicznej zmianie, dobrze znany świat chwieje się w posadach i stoi na krawędzi wojny, jakiej jeszcze nie widziano. Do niedawna większość graczy ukrywała swoje zamiary, nawet czarodzieje, ale już nie. Geralt, który uważa się za neutralnego politycznie, będzie musiał dokonać wyboru i to szybciej niż myśli. W Czasie pogardy jest to już inny bohater niż ten znany z opowiadań - zrobi wszystko, aby nie stała się krzywda Ciri. Tym razem musi mierzyć się z najgorszymi potworami, tymi mieszkającymi w ludzkich sercach.
Czas pogardy jest bardzo dobrą kontynuacją sagi o Wiedźminie, rozpoczętej w książce Krew elfów. Nadciągają mroczne czasy, w których każdy walczy o przetrwanie. Geralt i Ciri znaleźli się w samym środku brutalnej polityki i intryg - wszyscy są bowiem zainteresowani Dzieckiem Niespodzianką. Polecam!
Ocena: 9/10
Ocena: 9/10
Tytuł: Czas pogardy
Cykl: Saga o Wiedźminie
Tom: 2 (4)
Cykl: Saga o Wiedźminie
Tom: 2 (4)
Autor: Andrzej Sapkowski
Wydawnictwo: SuperNOWA
Data wydania: 2002
Liczba stron: 320
ISBN:8370540910
Nie będę czytał całości, żeby sobie nie spoilerować, ale widzę, że też się zabrałeś za Wiedźmina - to pierwszy raz czy kolejny? Ja się zmobilizowałem przez serial, co prawda mógłbym jeszcze poczekać, bo do pojawienia się 2 sezonu uleci mi z głowy "Krew elfów", którą właśnie czytam, ale myślę, że jak się już pojawi to przeczytam jeszcze raz ten tom. Nie miałem najmniejszych obaw, że powieść będzie równie dobra jak opowiadania. Świetny cykl, aż nie mogę uwierzyć, że tak długo z nim zwlekałem. :)
OdpowiedzUsuńTrzeci, albo czwarty raz czytam Wiedźmina :)
UsuńZacząłem czytać na nowo dość dawno, ponad rok temu. Planowałem wówczas przeczytać wszystkie 7 książek dość szybko, ale nic z tego nie wyszło, ale teraz mam nadzieję, że ostatnie trzy przeczytam w ciągu maksymalnie dwóch miesięcy ;)
No nieźle, ale na szczęście to niedługie fantasy, więc szybko można machnąć całość ponownie. :)
Usuń