Na zakończenie trylogii Legendy Archeonu Thomasa Arnolda przyszło czekać ponad 3 lata, ale było warto. Stalowa burza to bardzo dobry finał całej historii.
Ostatecznie pozostała jedynie nadzieja. Na szczęście jej ledwie dostrzegalna iskra szybko przemieniła się w delikatny płomyk podsycany wybudzeniem księżniczki Vaali z wiecznego snu zesłanego przez jednego z veneńskich generałów. Choć Czerń przywiodła na grzbietach fal zniszczenie oraz śmierć, wielu Ethrunów przetrwało. Gdy jednak opuścili ciemność i ciepłe promienie słońca na powrót ogrzały posiniałe z zimna ciała, słowami nie byli w stanie wyrazić smutku ani żalu, z jakim przyszło im się zmierzyć. Na przekór nadziei - zewsząd otoczeni przez zgliszcza - padli na kolana, prosząc Stwórców o rychłą i łagodną śmierć. Ta jednak nie nadeszła. Na swe miejsce odpoczynku wybrała Kasarak upadłe archeońskie miasto ukryte pośród Gór Mglistych pod czarną chmurą potępionych bytów.
Stalowa burza to najdłuższy tom z całej trylogii Legend Archeonu, liczący blisko tysiąc stron. Akcja rozpoczyna się niedługo po wydarzeniach z Nocnych słońc i w dużej mierze skupia się na enklawie Ethrunów - jej umacnianiu przed nadchodzącym zagrożeniem i znalezieniu sposobu na pokonanie czerni. Jednocześnie autor pokazuje co dzieje się na świecie, a dzieje się dużo i to w wielu zakątkach. Co prawda, nie zawsze dowiadywałem się tyle ile bym chciał, ale doskonale zdaję sobie sprawę z tego, że nie da się też pokazać wszystkiego, każdego zakątka stworzonego świata i choć pokrótce coś o nim opowiedzieć. Nie zmienia to jednak faktu, że świat Archeonu po raz kolejny mnie zachwycił i poczułem się, jakbym tylko na chwilę go opuścił, a nie na ponad trzy lata. Dlatego z wielką uwagą śledziłem burzliwe losy bohaterów, pełne dramatycznych wydarzeń, potyczek, pościgów, ucieczek i zasadzek.
W trakcie całej książki nie sposób się nudzić, choć chwilami bywały takie momenty bez których Stalowa burza również byłaby pełną i dobrą opowieścią. Thomas Arnold niejeden raz potrafi zaskoczyć czytelnika nieoczekiwanym zwrotem akcji, czy emocjonującymi wydarzeniami, przez które trudno oderwać się od lektury. Wydźwięk historii nie jest zbyt optymistyczny - przez cały czas towarzyszy nam poczucie, że wystarczy tak niewiele, aby enklawa Ethrunów została zalana falą czerni, podobnie jak to było z innymi narodami, choć bohaterowie czynią, co mogą, aby wzmocnić obronę miasta. W obliczu tych wszystkich złych wydarzeń, zdrad i śmierci, nie brakuje w powieści również tych pozytywnych aspektów takich jak wzajemne wsparcie, przyjaźń, honor i braterstwo, dzięki którym postacie są w stanie przeciwstawić się bezlitosnej czerni, która wydaje się być niepokonana...
Stalowa burza to bardzo dobre zwieńczenie trylogii Legendy Archeonu Thomasa Arnolda. Pełna emocjonujących wydarzeń, zwrotów akcji i świetnych bohaterów. Polecam!
Ocena: 8/10
Świat fantasy objął książkę patronatem!
Legendy Archeonu. Stalowa burza do kupienia na Bonito (współpraca reklamowa)
Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję autorowi, Thomasowi Arnoldowi!(współpraca reklamowa)
Cykl: Legendy Archeonu
Tom cyklu: 3
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dodając komentarz, wyrażasz zgodę na przetwarzanie danych zgodnie z Polityką Prywatności bloga.