Kwestia sumienia to druga książka z serii Wehikuł czasu, którą ostatnio miałem okazję czytać. Co prawda powieść Blisha nie zrobiła na mnie tak dużego wrażenia jak Ostatni brzeg, to jednak warto się z nią zapoznać, pomimo pewnych niedociągnięć.
Ojciec Ramon Ruiz-Sanchez, jezuita i biolog, jest członkiem ziemskiej ekspedycji, która bada planetę Lithię zamieszkaną przez inteligentne gadopodobne istoty. Lithyjczycy żyją w pokoju i harmonii z naturą, bez konfliktów i przestępstw. Jednocześnie nie znają religii ani wiary w żadnej postaci. Czy rzeczywiście może istnieć doskonałe społeczeństwo pozbawione Boga? Jak Ziemianie mają się zachować w obliczu zaawansowanej cywilizacji, która nie jest zdolna do agresji i przez całe swoje dzieje pozostawała absolutnie bezbożna? Ruiz-Sanchez usiłuje pogodzić wiedzę naukową, humanistyczne zasady i nakazy wiary, co prowadzi go ku herezji. A od wyników badań ekspedycji zależy przyszłość tak Lithyjczyków, jak i Ziemian...
Kwestia sumienia to krótka, licząca niecałe 250 stron książka, w której autor niestety dość mocno skondensował pewne wątki i często wprost podaje wiele informacji. Lithię i jej mieszkańców poznajemy na podstawie relacji ojca Ramona, który jest świetnym obserwatorem i badaczem, ale nie jest przy tym obiektywny. Co więcej, wnioskowanie bohatera jest momentami dość łopatologiczne - wszystko dokładnie wyjaśnia i tym samym nie skłania do własnych rozważań. Z tego właśnie powodu dla mnie osobiście trudno było się wczuć w opisywane w książce dylematy i problemy stawiane przez autora, choć niezwykle interesujące i dotyczące m.in źródło moralności w oderwaniu od sacrum.
James Blish był biologiem, co zresztą widać po tym jak Lithia i jej mieszkańcy zostali bardzo dobrze przemyślani i opisani, a autor nie pominął żadnej istotnej kwestii. Dowiemy się jak wyglądają, jak żyją, jak funkcjonuje ich społeczeństwo, czy jak przebiega ich cykl życiowy. Nie wiedzą co to jest religia, mity, legendy, wszyscy stanowią jeden naród, nie ma państw, propagandy, czy polityki. Nie ma też wśród tego społeczeństwa krzywd, zła i rabunków, co dla Ojca Ramona wydaje się czymś wręcz niesłychanym. Nic zatem dziwnego, że świat Lithii i jego społeczeństwo robi na ziemskiej ekspedycji takie duże wrażenie. Autor bardzo rzetelnie przemyślał bowiem wszystkie aspekty życia i funkcjonowania Lithijczyków, za co należy się duża pochwała. Dodatkowo na samym końcu mamy kilka stron informacji o samej planecie - od danych astrofizycznych, po budowę i ekosystem. Żałuję tylko, że autor nie poświęcił więcej czasu na dopracowanie swojego pomysłu, ponieważ długie opisy, w których zwyczajnie dowiadujemy się wszystkiego o wszystkim, potrafi momentami zniechęcić do dalszej lektury i przemyśleń, które powinny towarzyszyć poruszanym w tej książce problemom.
Kwestia sumienia to książka z ciekawą wizją obcej cywilizacji pozbawionej wiary w Boga, bez przemocy, polityki, czy państw. Żałuję tylko, że ten pomysł nie został lepiej wykorzystany przez autora i że książka nie skłania bardziej do własnych przemyśleń na poruszane tutaj tematy.
Ocena: 6/10
Tłumaczenie: Radosław Kot
Seria: Wehikuł czasu
Nie skłania do przemyśleń... Sprawdzę, bo zaplanowałam przeczytać ten tytuł w ramach wyzwania #przyzywakosmitówzunseriouspl
OdpowiedzUsuńMnie nie zachwyciła ta książka, choć pomysł był dobry..
Usuń