Hokus-pokus to już ósma książka Kurta Vonneguta, którą miałem okazję przeczytać i zdecydowanie jest to autor, którego warto znać.
Eugene Debs Hartke, weteran wojny w Wietnamie i niespełniony pianista jazzowy, po powrocie do kraju podejmuje pracę nauczyciela fizyki i wychowania muzycznego w Tarkington College – szkole dla niepełnosprawnych umysłowo nastolatków z bogatych rodzin. Lata później, po wyrzuceniu z pracy za rzekome demoralizowanie młodzieży, zostaje wychowawcą w znajdującym się nieopodal więzieniu o zaostrzonym rygorze. Jednak nie na długo. W zakładzie wybucha bunt, zbiegli więźniowie opanowują Tarkington College i biorą jego personel jako zakładników. Oskarżony o pomoc w ucieczce, Eugene Debs Hartke sam trafia za kratki, gdzie zabiera się do pisania swoich wspomnień.
W Hokus-pokus śledzimy losy byłego żołnierza, który przeżył wojnę w Wietnamie i naucza w szkole dla niepełnosprawnych umysłowo nastolatków, a później w więzieniu. Bohater nie może nigdzie zagrzać miejsca i w końcu sam trafia za kratki za pomoc w ucieczce więźniów. To właśnie tam zaczyna spisywać losy swojego życia, począwszy od najmłodszych lat, aż po aresztowanie. Przez większość książki Eugene zachowuje porządek chronologiczny w swojej opowieści, choć nie zawsze, ale nie stanowi to żadnego problemu w zrozumieniu powieści. Samego bohatera nie sposób nie polubić, zwłaszcza za jego szczerość w tym, co myśli i mówi, jak się zachowuje i jakim jest człowiekiem. Co ważne, bohater pomimo różnych przeciwności losu, stara się jak najlepiej korzystać z życia, mając cały czas przekonanie, że zawsze znajdzie się jakieś rozwiązanie problemu.
Sama zaś powieść generalnie nie ma wydźwięku zbyt optymistycznego, ani nie przynosi nadziei na lepsze jutro, czy szans na zmianę. Jednocześnie Vonnegut nie stroni od czarnego humoru, co w połączeniu z pozytywnym nastawieniem bohatera i jego dużym dystansem do życia, tworzy interesujące połączenie. W swojej książce Kurt Vonnegut porusza wiele rozmaitych tematów i problemów. Jednym z nich jest zdecydowanie krytyka wojny w Wietnamie, przede wszystkim za bezsensowną śmierć dziesiątek tysięcy młodych Amerykanów oraz ogólnie wojnę jako sposób rozwiązywania konfliktów. Eugene dość często w swoich wspomnieniach odwołuje się do służby w wojsku i WIetnami, snując przy tym rozważania na bieżące tematy. Hokus-pokus stanowi również krytykę braku rzetelnej wiedzy historycznej, wszechobecne wygodnictwo i rosnący konsumpcjonizm, bez patrzenia na jego konsekwencje.
Hokus-pokus jest groteskową satyrą i krytyką Stanów Zjednoczonych m.in za wojnę w Wietnamie. Książka ma wydźwięk dość pesymistyczny, co ciekawie kontrastuje z głównym bohaterem, który wierzy, że zawsze znajdzie się jakieś rozwiązanie problemu.
Ocena: 8/10
Tłumaczenie: Zofia Uhrynowska-Hanasz
Data wydania: 31.05.2022
Dziś czytałam o Napalm girl większy artykuł. A kiedyś o Agent Orange. To okropne, jak ucierpiała ludność w Wietnamie 😢
OdpowiedzUsuń