Królowie przeklęci, tom 2

Z dużymi oczekiwaniami usiadłem do lektury drugiego tomu Królów przeklętych, ale też i z lekką obawą. Bowiem pod koniec pierwszej części zbiorczego wydania wydarzyło się bardzo wiele i byłem ciekawy jak autor sobie z tym poradził. Kontynuacja zdecydowanie spełniła moje oczekiwania! W drugim tomie znajdziemy tym razem tylko dwie powieści: Prawo mężczyzn oraz Wilczyca z Francji, co nie oznacza wcale, że książka jest dużo krótsza od poprzedniczki, bo tak nie jest. 

Król Filip IV Piękny zmarł w wieku 46 lat, pozostawiając po sobie trzech synów oraz córkę, żonę władcy angielskiego. Po śmierci Filipa na tron wstępuje jego najstarszy syn Ludwik X Kłótliwy, którego rządy nie trwają za długo. Nie jest to władca bynajmniej ani lubiany, ani nie posiada żadnych cech dobrego władcy. Wszystkie dekrety wprowadzone przez swojego ojca, mające poprawić stabilność Francji, cofnął by przypodobać się różnym frakcjom. Ludwik pozostawia po sobie ciężarną i nieszczęśliwa drugą żoną - Klemencję Węgierską. To wokół niej zaczynają zawiązywać się spiski oraz sojusze. Jedni chcą by dziecko Kłótnika było synem, wówczas mogliby pełnić rolę regenta, drudzy natomiast sami marzą o koronie i chcą by urodziła się dziewczynka. Kto obejmie rolę regenta? Kto zostanie królem po śmierci Ludwika X?

Poprzednio celowo pominął kwestię głównego bohatera. Sam od dłuższego czasu zastanawiam się, czy Królowie przeklęci takowego posiadają. Wydaje mi się, że za takiego można uznać młodego mężczyznę, Guccio Baglioni, siostrzeńca Spinello Tolomei - wpływowego bankiera, przedstawiciela włoskich lombardów we Francji. To za sprawą tego młodego człowieka jesteśmy świadkami wielu ważnych wydarzeń zarówno w pierwszym tomie jak i drugim. Dzięki tej postaci nie mamy przesytu, że cała akcja rozgrywa się z punktu widzenia najważniejszych osób w królestwie. Guccio wprowadza powiew świeżości, a także swoje opinie - zwykłego człowieka dotyczące rodziny królewskiej. Młody lombard jest postacią niezwykłą, którą z miejsca każdy polubi i będzie cieszył się z jego szczęścia i współczuł mu w chwilach niedoli. 

Jednym z najciekawszych wydarzeń drugiego tomu moim zdaniem jest konklawe. Warto tutaj wspomnieć, że od śmierci Klemensa V stolica apostolska pozostaje nieobsadzona przez ponad 2 lata. Kardynałom wbrew pozorom wcale nie jest śpieszno do wyboru papieża, również oni prowadzą swoje gry i knowania. Wszystkich przechytrzył Filip V Długi, drugi syn Filipa IV Pięknego doprowadzając do konklawe. W jaki sposób? To już koniecznie trzeba przeczytać. Niemniej ciekawy jest również sam wybór papieża. W tym tomie rozgorzeje na nowo spór Roberta d'Artois, potomka Ludwika VIII ze swoją stryjną Mahaut o hrabstwo Artois. 

Poznamy jeszcze lepiej niektórych z bohaterów, którzy pojawiali się sporadycznie w poprzednim tomie. Do kreacji bohaterów znów nie mam żadnych zarzutów. Każdy z nich jest inny, każdy jakby był prawdziwą osobą! Dzięki temu czujemy dużą więź z niektórymi bohaterami, a do niektórych wręcz odwrotnie. Natomiast jeśli chodzi o minusy to mam te same zastrzeżenia co poprzednio - widoczne ślady palców na okładce oraz brak mapy. Jednak jak już poprzednio mówiłem są to niewielkie, mało znaczące wady. 

Drugi tom Królów przeklętych to doskonała kontynuacja losów Francji w XIV wieku! Znajdziemy w tej książce jeszcze więcej intryg, spisków, zabójstw i wiele wiele innych. By zdobyć najwyższą władzę ludzie nie obawiają się sięgnąć nawet po najobrzydliwsze metody. Jeśli spodobał się Wam pierwszy tom, to drugi z pewnością polubicie jeszcze bardziej. Z wielką niecierpliwością czekam na ostatni tom, by poznać jak potoczą się losy wielu bohaterów, w tym chyba najbardziej Guccia.

Moja ocena 9/10

Książkę wygrałem w konkursie organizowanym przez Wydawnictwo Otwarte na facebook'u. Dziękuje raz jeszcze!

Tytuł: Królowie Przeklęci tom 2

Cykl: Królowie Przeklęci

Tom serii: 2 (4-5)

Autor: Maurice Druon

Wydawnictwo: Otwarte
Data wydania: 09.09.2015

Liczba stron: 608

ISBN: 9788375153682