W pożodze nuklearnego piekła ginie znana nam cywilizacja. W świecie pełnym śmierci, gruzów, radioaktywnego skażenia i chorób nieliczni ocaleni walczą o przeżycie, tworząc nowe społeczności. Jednym z nich jest niepodzielny władca wyludnionego i obróconego w zgliszcza Wolnego Miasta Wrocławia charyzmatyczny Pan Jan, zwany także Burmistrzem. Jego twarde rządy dają nadzieję na przyszłość, a największą ambicją jest stworzenie nowej, rozciągającej się od morza do morza, Rzeczypospolitej.
Apokalipsa według Pana Jana to stosunkowo krótka, licząca nieco ponad 300 stron książka, przy której jednak bardzo miło spędziłem czas. Powieść jest napisana lekkim i ciekawym językiem, z dobrym i równym tempem akcji. W książce znajdziemy także wiele nawiązań do filmów, osób i wydarzeń, co dodaje całej opowieści dodatkowego klimatu, choć dla młodszych osób mogą one być nie do końca zrozumiałe.
Sama historia jest przemyślana, co zresztą podkreśla autor we wstępie i opisuje jak wiele rzeczy trafnie przewidział w swojej książce. Szmidt bardzo rzetelnie podszedł do tematu apokalipsy i przeanalizował jakie wydarzenia mogą do niej doprowadzić oraz co stanie się jak już wszystkie bomby atomowe dosięgną swoje cele. Historia jest osnuta wokół tytułowego bohatera, czyli Jana Sobieszczuka, który przed apokalipsą był doradcą premiera Polski i miał dostęp do wielu tajemnic wojskowych. Przez wszystkim jest obecnie nazywany Burmistrzem i ma wizję jak ma wyglądać Polska oraz zrobi wszystko, aby tego dokonać. Z początku może wydawać się tyranem, albo kolejnym dyktatorem, rządzący twardą ręką, ale po bliższym poznaniu bardzo zyskuje i szczególnie pod koniec trudno mu nie kibicować, aby jego plan się powiódł.
Apokalipsa według Pana Jana to dobrze i ciekawie napisana powieść postapokaliptyczna, której akcja jest osadzona głównie na terenie Wrocławia i okolic. Szmidt trafnie analizuje i przewiduje wydarzenia, jakie mogą doprowadzić do apokalipsy.
Ocena: 6/10
Apokalipsa według Pana Jana do kupienia na Bonito (współpraca reklamowa)
Lubię takie przemyślane wizje, w których nikt nie nagina praw fizyki, byle tylko pasowało do fabuły.
OdpowiedzUsuń